هیچوقت به عوض بدی، بدی مکنید

انجیل مقدس، رومیان ۱۲: قسمت اول  آیۀ ۱۷.

اگر بخاطر داشته باشید مطالعه می کردیم از کلام خدا، انجیل مقدس، رومیان ۱۲: ۹- ۲۱ در مورد زندگی کردن در آن پُری حیات که خداوند عیسی مسیح برای ما خواهان است. این آیات به ما یاد می دهند که چگونه با اتکا بر فیض خدا در مسیح، فراسوی یک زیستن سطحی "زندگی" کنیم.

          گفتیم این آیات را می شود به چهار دایرۀ متحد المرکز تقسیم کرد:

۱- دایرۀ اول، آیۀ ۹، در مسئولیتهای شخصی ما تعلیم می دهد.

۲- دایرۀ دوم، آیات ۱۰- ۱۳، در مورد مسئولیتهای ما نسبت به خانوادۀ الهی، ایمانداران مسیحی، نسبت به کلیسای مسیح تعلیم می دهد.

۳- دایرۀ سوم، آیات ۱۴- ۱۶، در مسئولیتهای ما نسبت به همۀ مردم، چه ایماندار مسیحی، و چه غیر به ما تعلیم می دهد.

حالا می رسیم به مسئولیتهای ما نسبت به دشمنانمان، آیات ۱۷- ۲۱. در اینجا کلام خدا پنج مسئولیت ما را نسبت به دشمنانمان متذکر می شود.

اول- "هیچ وقت به عوض بدی، بدی مکنید"، انجیل مقدس، رومیان ۱۲: ۱۷ قسمت اول. ما ایمانداران مسیحی نه فقط بایستی "برکت بطلبیم بر آنانی که بر ما جفا می کنند، برکت بطلبیم و لعنت نکنیم."، رومیان ۱۲: ۱۴. نه فقط هیچوقت نباید با زبانمان لعنت کنیم، بلکه همچنین، مسلماً فراتر از لعنت لفظی نباید برویم، و اعمال انتقام جویانه نباید انجام دهیم.

برای بسیاری این فرمان کلام خدا در تورات که می فرماید: "چشم به عوض چشم، دندان به عوض دندان." (تورات، خروج، ۲۱: ۲۴)، باعث سئوتفاهم می شود. ولی باید دقت کرد که این فرمان یک قانون مدنی است، یک قانون جزائی برای دادگاهها. به روابط شخصی و انتقام جوئی های شخصی بهیچ وجه مربوط نمی شود. هدف این بوده است که در دادگاهها مجازات برابر با جرم باشد، نه کمتر و نه بیشتر. این آیه جلوگیری می کند تا شدت مجازات از شدت جرم بیشتر نشود. کسی که مجرم است برای صدمه زدن به چشم شخص دیگری، نمی شود او را مجازاتی کرد که بیشتر باشد، از دست دادن یک چشم اش. برای همین است که خدا دولتها را نهاده است تا اینگونه قوانین مدنی را به اجرا گذارند و از ما ایمانداران مسیحی می خواهد که تا آنجا که مغایر با کلام خدا نیست، مطیع آنها بوده، و به آنها احترام بگذاریم. 

کلام خدا در انجیل مقدس، رومیان ۱۳: ۴ در مورد مقامات دولتی که خدا آنها را بر مسند قدرت قرار داده است، می فرماید: "زیرا او خادم خداست، برای تو، به نیکوئی، (تا به تو نیکوئی کند). لکن هرگاه بدی کنی، بترس. چونکه او شمشیر را عبث بر نمی دارد، زیرا او خادم خداست، و با غضب انتقام از بدکاران می کشد." ولی حتی این مقام دولتی که خدا به او اقتدارداده است تا قوانین مدنی و جزائی دولت را به انجام رساند، مجرمین را تنبیه کند، حتی این مقام و مامور دولت اجازه ندارد، خدا او را منع کرده، که از قدرتش برای تصفیه حساب کردنها و انتقام جوئی های شخصی، سئو استفاده کند.