آیا چنین اقداماتی می‌تواند علاقه مردم به شبکه‌های ماهواره‌ای را کاهش دهد؟
تبریز شهری که غنای فرهنگی و ادبی آن در تاریخ تبت است و برای اثبات آن هزاران سند می‌توان رو کرد این روز‌ها از فقر مدیریت‌های فرهنگی احساس رنج و شرمندگی می‌کند. هجوم بی‌رحمانه فرصت طلبان بر فضاهای فرهنگی و تصدیگری‌های آنکه عمدتاً در صدد ارایهٔ آمار و کمیت برای درست کردن صورت وضعیت‌های آنچنانی جهت کاسبی هستند باعث شده است حیثیت فرهنگ و فرهیختگان این شهر فرهنگ ساز مورد خدشه قرار بگیرد!
البته آنچه در این وانفسا به جایی نرسد فریاد است و سخن گفتن از این درد الیم آب در هاون کوبیدن!
اما آنچه سبب نوشتن این وجیزه شد نصب یک بنر عریض و طویل در سطح شهر خصوصاً در مسیر پرتردد بلوار ائل گلی است که این روز‌ها به علت کثرت مسافران بیشتر در معرض دید است. بنری که اولاً بر خلاف دستور اکید شهردار مبنی بر ممنوعیت استفاده از داربست، بر روی داربست نصب شده است و مهم‌تر از آن درج غلط فاحش کلمهٔ «مصونیت» به معنای ایمنی و حراست با املای «معصونیت» است!!!
و جای تاسف اینجاست که زیر این بنر امضاء «روابط عمومی و بین الملل شهرداری» تبریز و نیز «حوزه مقاومت بسیج ۴ کارمندی شهید صدوقی شهرداری تبریز» که البته اولی مزین به آرم شهرداری کلان شهر تبریز و دومی به آرم سپاه پاسداران است، نقش بسته است!
اگر چه از این افتضاحات به ویژه در بنر نویس‌هایی که به مناسبت‌هایی در گوشه و کنار شهر نصب می‌شود و در بسیاری از دیوارنویسی‌ها و تابلو‌های منصوب در بدنه پل‌ها و زیر گذر‌ها به وفور یافت می‌شود اما در حالیکه چند روز دیگر میلیون‌ها میلیون پول بی‌زبان مردم صرف برگزاری مراسم «هفتهٔ نکوداشت تبریز» خواهد شد هضم این مغلطه‌های ضد فرهنگ را سخت ترمی کند.
آیا این نابسامانی‌ها ی غیر قابل پنهان از چشم تیزبین فرهنگیان و فرهیختگان، آنهم در یک شهرکلان فرهنگی که در شهرداری آن میلیارد‌ها ریال صرف هزینه‌های تشکیلات عریض و طویل و پرطمطراق معاونت فرهنگی و سازمان فرهنگی و هنری و اداره گسترده و پر هزینهٔ روابط عمومی و مثلاً بین الملل با صد‌ها نفر پرسنل و مشاور و پیمانکاران فرهنگی می‌شود و از همه مهم‌تر یک کمیسیون فرهنگی در شورای شهر و به عبارتی پارلمان محلی‌اش مدام جلسه می‌گذارد و حق الجلسه می‌گیرد، قابل توجیه است؟!!
فیسبوک ابولفضل وصالی
تبریز شهری که غنای فرهنگی و ادبی آن در تاریخ تبت است و برای اثبات آن هزاران سند می‌توان رو کرد این روز‌ها از فقر مدیریت‌های فرهنگی احساس رنج و شرمندگی می‌کند. هجوم بی‌رحمانه فرصت طلبان بر فضاهای فرهنگی و تصدیگری‌های آنکه عمدتاً در صدد ارایهٔ آمار و کمیت برای درست کردن صورت وضعیت‌های آنچنانی جهت کاسبی هستند باعث شده است حیثیت فرهنگ و فرهیختگان این شهر فرهنگ ساز مورد خدشه قرار بگیرد!
البته آنچه در این وانفسا به جایی نرسد فریاد است و سخن گفتن از این درد الیم آب در هاون کوبیدن!
اما آنچه سبب نوشتن این وجیزه شد نصب یک بنر عریض و طویل در سطح شهر خصوصاً در مسیر پرتردد بلوار ائل گلی است که این روز‌ها به علت کثرت مسافران بیشتر در معرض دید است. بنری که اولاً بر خلاف دستور اکید شهردار مبنی بر ممنوعیت استفاده از داربست، بر روی داربست نصب شده است و مهم‌تر از آن درج غلط فاحش کلمهٔ «مصونیت» به معنای ایمنی و حراست با املای «معصونیت» است!!!
و جای تاسف اینجاست که زیر این بنر امضاء «روابط عمومی و بین الملل شهرداری» تبریز و نیز «حوزه مقاومت بسیج ۴ کارمندی شهید صدوقی شهرداری تبریز» که البته اولی مزین به آرم شهرداری کلان شهر تبریز و دومی به آرم سپاه پاسداران است، نقش بسته است!
اگر چه از این افتضاحات به ویژه در بنر نویس‌هایی که به مناسبت‌هایی در گوشه و کنار شهر نصب می‌شود و در بسیاری از دیوارنویسی‌ها و تابلو‌های منصوب در بدنه پل‌ها و زیر گذر‌ها به وفور یافت می‌شود اما در حالیکه چند روز دیگر میلیون‌ها میلیون پول بی‌زبان مردم صرف برگزاری مراسم «هفتهٔ نکوداشت تبریز» خواهد شد هضم این مغلطه‌های ضد فرهنگ را سخت ترمی کند.
آیا این نابسامانی‌ها ی غیر قابل پنهان از چشم تیزبین فرهنگیان و فرهیختگان، آنهم در یک شهرکلان فرهنگی که در شهرداری آن میلیارد‌ها ریال صرف هزینه‌های تشکیلات عریض و طویل و پرطمطراق معاونت فرهنگی و سازمان فرهنگی و هنری و اداره گسترده و پر هزینهٔ روابط عمومی و مثلاً بین الملل با صد‌ها نفر پرسنل و مشاور و پیمانکاران فرهنگی می‌شود و از همه مهم‌تر یک کمیسیون فرهنگی در شورای شهر و به عبارتی پارلمان محلی‌اش مدام جلسه می‌گذارد و حق الجلسه می‌گیرد، قابل توجیه است؟!!
فیسبوک ابولفضل وصالی
